Banner Motief

Ooggetuige

50 jaar journalist in een veranderende kerk en wereld

Aad Kamsteeg

Bekijk hier de presentatie door Aad Kamsteeg:

Specificaties

Paginaʽs: 320

ISBN: 9789463690966

2020

NUR: 740

Paperback

 

Beschrijving

Aad Kamsteeg trok meer dan een halve eeuw als journalistiek commentator buitenland de wereld door, voor het Nederlands Dagblad en de Evangelische Omroep.

Hij krijgt de Koude Oorlog op zijn agenda; hij ziet in Vietnam en Cambodja hoe communisten de Amerikaanse strijdkrachten terugdringen. Hij reist naar Zuid-Afrika ‘voor’ en ‘na’; hij ziet hoe Israël worstelt met de Palestijnse roep om een eigen staat. Hij beschrijft de liberalisering na Mao in de Volksrepubliek China en gaat langs bij aidspatiënten in de Verenigde Staten.

Kamsteeg plaatst zijn persoonlijke ervaringen steeds in een breder kader, bijvoorbeeld zijn reis naar Latijns-Amerika in dat van de revolutietheologie. Op het Rode Plein maakt de lezer kennis met Gorbatsjovs perestrojka; in Papua laat de auteur zien wat neokolonialisme is. Hij brengt trends die de wereld veranderden dichtbij. Steeds heeft hij daarbij de blik ook op de ontwikkelingen in Nederland gericht.

De auteur schaamt zich niet christen te zijn en trekt met Avelino, de Billy Graham van zuidelijk Afrika, naar het nog door burgeroorlog geteisterde Mozambique. En hoe komt het dat de ondergrondse kerk in China juist tijdens Mao’s culturele revolutie zo groeide? Kamsteeg vraagt het de gelovigen zelf.

Hij brengt Nederland in contact met hedendaagse Amerikaanse puriteinen als Tim Keller, reist naar christenen onder de islam, het hindoeïsme en het jodendom, maar is ook in eigen land maatschappelijk en kerkelijk actief. Zo doet hij na de breuk tussen vrijgemaakten en Nederlands gereformeerden al vroeg zijn best beide groepen weer bij elkaar te brengen. Niet alles wordt hem in dank afgenomen.

Kamsteeg schetst op betrokken wijze een levendig tijdsbeeld van diverse decennia.

 27,90

Recensies

Nederlands Dagblad

28-08-2020

…..De eerste internationale gebeurtenis die hij via de kranten volgt, is de Korea-oorlog (1950-1953). Sindsdien is hij verslingerd aan het wereldgebeuren.
…..Terugkijkend is hij ook kritisch. Zo laakt hij het organisatorische isolement van de vrijgemaakt-gereformeerden: ‘Iemand die zich in eigen kring opsluit, krijgt op den duur gebrek aan frisse lucht.’
…. Kamsteeg studeert politicologie aan de Vrije Universiteit, waar hij zich concentreert op het politiek realisme. Deze denkstroming leert dat de mens niet van nature goed is en dat staten verschillende ideologische leefwerelden vertegenwoordigen. Een machtsbalans houdt ze in toom.
Met deze blik gaat Kamsteeg te werk als journalist. Begin 1967 wordt hij buitenlandredacteur bij het Gereformeerd Gezinsblad, nu Nederlands Dagblad. Enkele jaren later raakt hij betrokken bij de Evangelische Omroep. Hij maakt talloze internationale reizen voor omroep en krant. Kamsteeg ziet zodoende christenen in soorten en maten samenwerken, iets waar vrijgemaakten in eigen land fel tegen zijn. Mogelijk dat hij zich hierdoor ontpopt als vooruitstrevende vrijgemaakte. Want dat is hij.
…. Twee ervaringen zijn illustratief voor de positie van Kamsteeg: zijn ‘bekering’ ten aanzien van apartheid in Zuid-Afrika en zijn geestelijke inspiratiebronnen in China en de VS.
…. De afwisseling tussen persoonlijke ervaringen en het wereldnieuws maken het boek Ooggetuige bijzonder.

De Leesclub van Alles (website)

26-08-2020
“Als kind maakte ik de Tweede Wereldoorlog mee, als journalist de Koude Oorlog en nu als freelancer de huidige internationale complexiteit”, pagina 7. Aldus auteur Aad Kamsteeg die een groot deel van zijn leven werkzaam is geweest voor het Nederlands Dagblad en de Evangelische Omroep.
In tijdvakken van 10 jaar komt de recente geschiedenis in de wereld en de kerkelijke en politieke geschiedenis in ons land voorbij. Hierin geweven is ook het persoonlijke levensverhaal van Kamsteeg waardoor het boek ook wel iets van een dagboek heeft. Zo is het een bijzondere mengeling van grote historische lijnen en een persoonlijke terugblik geworden, met accenten op datgene wat voor de auteur zelf vooral van belang is geweest. Zo hier en daar geeft Kamsteeg ook wat bondige informatieve achtergronden bij landen en gebeurtenissen zoals over het populisme.
Het boek is daarom vooral een persoonlijke impressie van een uiterst dynamisch en werkzaam leven en beschrijft tamelijk uitgebreid de vele werkreizen die Kamsteeg maakte als journalist naar tal van landen waarbij hij allerlei interessante mensen ontmoet. Vrijwel altijd is zijn oordeel evenwichtig en terughoudend en toont hij begrip voor gebeurtenissen. Ook zoekt hij dikwijls naar verklaringen waaruit een en ander is voortgekomen en probeert zich van een waardeoordeel te onthouden.

De Nieuwe Koers

september 2020

Aad Kamsteeg (1940) is een van de meest beeldbepalende journalisten geweest in het christelijk medialandschap van de afgelopen vijftig jaar. Zijn boek Ooggetuige is een boeiend en veelzijdig journalistiek verslag van die periode, waarbij hij pendelt tussen de grote verschuivingen op het wereldtoneel, de besognes in kerk en theologie en de beslommeringen van het dagelijks leven. Dus dan lees je op de ene pagina over de Hongaarse opstand van 1956, op de andere hoe adolescent Aad met brillantine de vetkuif van Elvis Presley wil imiteren en weer even later over kerkgangers die met een bandrecorder op schoot de predikant op een fout probeerden te betrappen.
Als buitenlandjournalist voor onder meer het ND en EO vloog Kamsteeg de wereld over, van China en Zuid-Afrika tot in Cambodja en Mozambique. De ontmoetingen die hij beschrijft geven fascinerende close-ups die grote gebeurtenissen een gezicht geven. Soms zou je verlangen dat Kamsteeg hierbij wat meer innerlijk reflecteert.
Bijvoorbeeld als hij in de jaren '80 doodzieke aidspatiënten bezoekt in Amerika. Hoe dergelijk leed hem raakte, blijft vaak impliciet. Als hoofdredacteur van CV.Koers introduceerde Kamsteeg met verve hedendaagse Amerikaanse puriteinen als Keller en Piper in Nederland. Eerstgenoemde, zo zei eerder in dit blad, is zijn geestelijk vader. Kamsteeg eindigt met de woorden die zijn vroeg overleden biologische vader op zijn grafsteen liet beitelen: In het kruis zal ik eeuwig roemen.