Je kan tenminste zwanger worden
13 juni 2023
Zwanger zijn en kinderen krijgen. Het lijkt soms zo vanzelfsprekend. Maar het gaat lang niet altijd vanzelf. Eén op de vijf vrouwen maakt een miskraam mee. Per jaar zijn dat er tussen de 20.000 en 30.000. Theatermaker en schrijver Nannette Poortinga is zo’n vrouw. Zij heeft een gezond kind, is op dit moment zwanger van de volgende. Of van haar vijfde kind, het ligt eraan hoe je telt. Ze onderging in de jaren hiervoor drie miskramen. In dit boek vertelt ze haar verhaal.
Ze vertelt over hoeveel mensen er ineens zwanger lijken te zijn als je zelf net een miskraam hebt gehad. Over fijne en minder fijne gynaecologen die er bestaan. Over welke schoenen je het beste kan dragen naar het ziekenhuis. Over hoe het is om een minigrafkistje te moeten bestellen. Ze vindt schoonheid in de lelijkste ziekenhuiskamers, bijzondere reacties van de gewoonste mensen, de grap als er ogenschijnlijk weinig te lachen valt.
Intens verdriet en angst om te falen komen langs, maar ook de moed om hoopvolle pogingen te blijven wagen en zo te leren leven en lachen na een miskraam.
De verhalen worden afgewisseld door gedichten en het boek is eigenwijs vormgegeven om de gevoelens en gedachten van de auteur zo echt en authentiek mogelijk tot uiting te brengen.