Recensies

Protestants Nederland

15-01-2020
Een kleurrijk verslag van 125 jaar Theologische Universiteit Apeldoorn (TUA) met veel biografische informatie. De studenten werden eerst als halfgoden behandeld, zo lezen we. In 1928 werden de docenten hoogleraren, mogelijk door de komst van G. Wisse. Veel studenten werden overigens afgewezen, zoals de 17-jarige Kees Graafland, die later een spraakmakend bijzonder hoogleraar vanwege de Gereformeerde Bond werd. De meesten hebben wijselijk gezwegen over hun afwijzing, al was het maar om een volgende poging niet te blokkeren. In de loop der jaren komt er steeds meer oog voor de noodzaak van nagesprek en opvang. In de jaren zeventig en tachtig groeide het hooglerarencorps. Apeldoorn wordt een orthodox bolwerk, maar de grote middengroep (waartoe de hoogleraren behoren) voegt zich niet langer naar de wensen van de bevindelijke flank die meer in het isolement raakt. Soms zijn er spanningen tussen hoogleraren (zoals naar aanleiding van Oosterhoffs visie op Genesis 2 en 3) en curatoren, die wel degelijk een toezichthoudende rol vervullen. De verscheidenheid van de Christelijke Gereformeerde Kerken (CGK) heeft langzamerhand het karakter van “gescheidenheid” aangenomen, het geestelijk onherkenbaar voor elkaar worden, een proces van miskenning en uitsluiting. De hogeschool gaat universiteit (TUA) heten en het aantal studenten neemt snel toe. De TUA zet sterker in op de communicatie van het Evangelie in de moderne cultuur. Zij ziet zichzelf wat minder als een kerkelijke en steeds meer als een gereformeerde universiteit. De band met andere kerken wordt verbreed, er is een internationalisering op gang gekomen. In 2019 is bijna tweederde van de studenten in de bachelorfase aangesloten bij andere kerkverbanden dan de CGK. In de masterfase is dat veel minder: ruim 20 procent. De Gereformeerde Theologische Universiteit (GTU) haalde het niet. Schrijver Niels van Driel: “Voorstanders zijn teleurgesteld, tegenstanders nauwelijks opgelucht. Alle deelnemers likken hun wonden en teren op hun energiereserves.” De redenen voor het opstarten van het GTU-project bestaan nog steeds. Zonder versterking zal het niet gaan en die is dringend nodig, aldus Van Driel. Bij alle wijzigingen in 125 jaar TUA is het ideaal gelijk gebleven: een gedegen wetenschappelijke vorming, gericht op de praktijk van het christelijk leven.