Recensies

PKN online

oktober 2019
In zes stappen volgt de lezer in dit boek de weg naar zichzelf, andere mensen, de ziel en God. 'In dit boek gaat het om een filosofische en theologische en daardoor normatieve vraag: wat is mens-zijn nou eigenlijk, wat is de bedoeling en bestemming van je mens-zijn?', pag. 7.
Het boek is uitermate helder en didactisch van opzet. In beknopte vorm worden veel visies bij elkaar gebracht. De auteur weet een goed overzicht te geven van de onderwerpen. Ieder hoofdstuk opent met een doelstelling en sluit af met een samenvatting.
Volgens de auteur schiet de aandacht voor ons lichaam vandaag tekort. Laat onze tijd echter niet vaak zien dat onze geest tekortkomt? De auteur staat niet stil bij eenzaamheid en depressie bv.
Het hoofdstuk over goed en kwaad biedt m.i. iets te weinig overzicht al kun je in het bestek van dit boek ook niet álles verwachten.
In het hoofdstuk over verlies valt de nadruk op afweermechanismen; wat hier ontbreekt is de 'gewone' beleving van verlies (het rouwproces).
Bijzonder en waardevol zijn de hoofdstukken over verlangen en bezielend verband. Ook wordt het begrip ziel verkend.

NBD Biblion

januari 2020
Een christelijk mensbeeld, maar dan wel vanuit een protestants perspectief. Begrijpelijk, gelet op vele jaren pastoraat door de auteur in christelijke gemeenten. Van der Horst is daarbij sociale wetenschapper en tevens psychotherapeut en geeft al decennia colleges. Al deze activiteiten zijn in het boek herkenbaar. Mens en cultuur en de betekenis van religie worden in het boek benaderd vanuit drie invalshoeken: de antropologisch-psychologische; de filosofisch-theologische en de ethisch-normatieve respectievelijk Bijbelse. Een socioloog zal de eerste invalshoek en diens conclusies ten aanzien van het christelijk mensbeeld zeer aanspreken. De beschouwingen worden vaak gelardeerd met 'inlassen', gebaseerd op therapeutische groepsgesprekken en activiteiten; nuttig als handboek voor toekomstige colleges. De vertaalslag naar de Bijbel is vrij beknopt en dat is positief. Van der Horst legt een sterk accent op een balans tussen de menselijke gegevens: denken, voelen en handelen, zeer wijs vanwege de overaccentuering van de ratio en de onderschatting van het handelen. Hij noemt zijn boek geen zelfhulpboek. Dat is het wel, maar gelukkig veel meer dan dat. Met literatuurverwijzingen en eindnoten per hoofdstuk.